ΚΕΦΑΛΑΛΓΙΑ-ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ-ΑΥΧΕΝΙΚΟ

Μπορεί όλες αυτές οι καταστάσεις να έχουν συνδεθεί με κακή στάση σώματος και πολύωρη χρήση του υπολογιστή πολλές φορές, όμως, συνδέονται με ψυχολογικά αίτια και συναισθηματικούς παράγοντες. Οι ψυχοσωματικές παθήσεις είναι περισσότερο διαδεδομένες από όσο φανταζόμαστε και αφορούν σε αρκετούς τομείς της υγείας μας. Στατιστικά μάλιστα, τα 3/4 των ενηλίκων κάποια στιγμή θα παρουσιάσουν κάποιας μορφής πρόβλημα στην περιοχή του αυχένα, ενώ σε έναν στους έξι το πρόβλημα θα είναι ο χρόνιος πόνος.
Συχνότερα συμπτώματα σε αυτές τις παθήσεις είναι ο έντονος (χρόνιος) πόνος στην περιοχή του κεφαλιού και του αυχένα, η δυσκολία κίνησης, η ζαλάδα, η ναυτία και οι οπτικές διαταραχές.
Στη βάση, ωστόσο, αυτών των παθήσεων πολύ συχνά εδράζονται συναισθηματικά αίτια. Οι καταστάσεις πόνου στον αυχένα και στο κεφάλι,οποιασδήποτε αιτίας, συχνά συνδυάζονται με άγχος και αποτελούν τη σωματοποιημένη εξωτερίκευση συναισθημάτων ή ψυχολογικών συγκρούσεων του ατόμου. Τέτοιες συγκρούσεις σχετίζονται με πράγματα που θέλει να κάνει κάποιος, αλλά είτε δεν μπορεί είτε δεν πρέπει, για διάφορους λόγους. Νιώθει καταπίεση, άγχος και στην προσπάθειά του να καταπολεμήσει την θέλησή του, την καταπνίγει, την «απωθεί» ή πείθει τον εαυτό του πως την έχει ξεπεράσει.
Ο μηχανισμός της ημικρανίας ενεργοποιείται από ασύνειδες συναισθηματικές συγκρούσεις, που έχουν την προέλευσή τους στην παιδική ηλικία και εκλύονται από διάφορες ψυχοπιεστικές συνθήκες ζωής, οι οποίες είναι δύσκολο να προσδιοριστούν.
Άτομα που προσβάλλονται από ημικρανία, μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον που εμποδίζει την εκδήλωση συναισθημάτων θυμού ή αγανάκτησης. Τα άτομα αυτά μετατρέπουν τα εχθρικά τους συναισθήματα σε φιλοδοξία και σε επιδίωξη της επιτυχίας, δημιουργώντας γύρω τους μία ατμόσφαιρα μεγάλων προσδοκιών και υπερβολοκών απαιτήσεων.
Ένας σημαντικός παράγοντας πονοκέφαλου είναι το στρες που βιώνει το άτομο στην καθημερινότητα του είτε από τον επαγγελματικό χώρο είτε από την οικογένεια είτε από τις πολλές υποχρεώσεις και ευθύνες που καλείται να φέρει εις πέρας. Το στρες είναι εκείνο που προκαλεί – αυξημένη έκκριση ορμονών – οι οποίες αυξάνουν τους ρυθμούς της καρδιάς, της αναπνοής και την αρτηριακή πίεση και δημιουργούν αρνητικά συναισθήματα τα οποία με την σειρά τους μειώνουν τα επίπεδα των ενδορφινών. Τα περισσότερα από τα συμπτώματα, λοιπόν, τα οποία δεν οφείλονται σε οργανική αιτία έχουν ψυχολογικό υπόβαθρο. Επομένως χρειάζεται ψυχοθεραπευτική προσέγγιση για την προληπτική αντιμετώπιση αυτών των παθήσεων. Με τον τρόπο αυτό θα δει ο καθένας την αλήθεια του και θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τη ρίζα του προβλήματος πιο αποτελεσματικά.